“ฉันคอยเก็บความฝัน ที่บางคนทำหล่นหาย ความฝันมากมาย เสียดายเหลือเกิน ใยจึงปล่อยให้ฝัน หล่นร้างริมทางเดิน บางฝันห่มคลุมไว้ ไร้คนดูแล”
บางท่อนจากเพลง “คนเก็บฝัน” ของคุณ ศุ บุญเลี้ยง หนึ่งในเพลงที่อยู่ใน Playlist ของผมเสมอ บางครั้งบางคราวผมรู้สึกกับตัวเองว่า ผมเป็นคนนั้น เป็นคนที่คอยเก็บฝันของใครหลายคน และลงมือทำให้งอกเงยขึ้นบนความจริง
ใครบางคนเข้ามาในร้านแล้วพูดว่า เขาอยากมีร้านแบบนี้ แต่คงไม่มีโอกาสได้ทำ แต่ก็รู้สึกดี ที่มีคนทำมันขึ้นมา ผมยิ้มและหัวใจชื่นบาน ผมเป็นคนเก็บฝันหรือเปล่านะ จริงๆ ก็อยากใช้คำนี้กับตัวเอง แม้มันจะเขินบ้างก็ตามที
ฝันอยากมีร้านหนังสือ ฝันอยากมีสมุดสวยๆ ฝันอยากมีชีวิตที่รายล้อมไปด้วยกระดาษ ด้วยหยาดหมึก และตัวอักษร ผมสร้างอาณาจักรเล็กๆ ของตัวเองไว้ที่นี่ เก็บฝันของใครหลายคนไว้ อยากให้คุณมาเยี่ยมชม
“แต่ต่อกิ่งใบฝัน แต่งเติมรดน้ำพรวนใจ จงดูแลฝันไว้ให้มันงอกงาม”
ทุกวันนี้ผมก็คอยรดน้ำ พรวนใจ ให้กิ่งใบฝันนี้งอกงามดังเช่นบทเพลง แต่ความจริงจะสมบูรณ์ไปมิได้เลย หากขาดคุณ เพราะคุณคือคนที่คอยเติมเต็มให้ร้านมีพลัง และหล่อเลี้ยงความฝันให้หยัดยืนไปได้อีกนาน
ผมเก็บฝันไว้ให้ตรงนี้ มีเวลาแวะมาพบกันนะครับ
โน้ต
