บันทึกของ Note a Book 18 ธันวาคม 2560

เพื่อน

ใครสักคนเข้ามาในร้านตอนที่ผมกำลังเกากีตาร์ เพลงทำหน้าที่ของมัน เติมเต็มคืนและวันให้สมบูรณ์ เรายิ้มให้กัน เขาซื้อสมุดไป 2-3 ชิ้น และท้ายสุดก็นั่งร้องเพลงด้วยกัน มันเป็นความสุขนะ สุขแบบไม่มีอื่น มันเป็นสุขที่เรียบง่าย แต่อวลไปด้วยความเป็นมิตร

ใช้เวลา

เราต่างใช้เวลาแก่กันและกัน ผลัดกันเล่าเรื่องราว เหมือนรู้จักกันมานาน… ดนตรีได้เปิดทางแก่เรา และเราเป็นเพื่อนกันแล้ว นับแต่นาทีนั้น

แม้ชื่อจะยังไม่เปิดเผย

เราจะพบกันอีก บนทางยาวและไกลของถนนชีวิต ช่วงเวลาสั้นๆ เหล่านั้นจะอยู่ในความทรงจำที่แสนนาน จนกว่าจะพบกันอีก มาเชียงใหม่ครั้งหน้า อย่าลืมแวะมาหานะ ยังอยู่ที่เดิม พร้อมบทเพลงที่จะยังร่ำร้อง – กำนัลชีวิต!